aynı fikirdeyim.ilk geldiğim hafta çıldırıyordum dönmemek için zor tutuyordum kendimi ama yeni insanlar geldikçe,işime alıştıkça ve en önemlisi ilk pay-checki aldıktan sonra zaman çok hızlı geçmeye başladı 1 ay olmuş günleri saymayı unutmuşum

bi 10 günlük gezi planı da düşünüyorum onun için para biriktiriyorum onun için çalışıyorum bu bir gerçek.çalıştıgım yer mcdonalds ve zaman zaman ulan ne işim var burada dediğim oluyor yalan yok.hatta kimi zaman sinir stres de oluyorum elin adamları emir veriyo,iki tane amerikalının karnını doyurmak için çok hızlı hareket etmek zorundaymışım falan da filan da kurdukça kuruyorum ama amacınızın ne olduğuna bağlı herşey.kazandığınız parayı burada harcıyorsunuz kendinize kılık kıyafet alıyorsunuz,off günlerinizde new york kaçamağı yapıyorsunuz(yakınsa benim gibi

).farklı kültürler,farklı insanlar tanıyorsunuz.bambaşka bir yaşam tarzına ayak uyduruyorsunuz.dönünce anlatacak çok şeyiniz,hatırlayacağınız çok güzel anılarınız olacak kim ne derse desin ciddi bir tecrübe.insanı olgunlaştırıyor,kendi ayakları üzerinde durabilen bir birey haline getiriyor.herkese nasip olmaz amerikayı görmek gezmek.bazı arkadaşlar o parayı acentaya vereceğime turist vizesi alıp 1 hafta california'yı gezerim gibi bir düşünce öne sürmüşler fakat kolay değil.wat kadar kolay gelinebilen başka bir seçenek yok bunu herkes biliyor ve turist vizesini de almak hiç sanıldığı kadar kolay değil.bu yıllarda bu fırsatı değerlendirebiliyoruz bir tek.
özetle; olumlu düşünürseniz,uyumlu ve ılımlı olursanız bu programdan en iyi şekilde yararlanabilirsiniz.çalışırken amelelik yaptığınızı düşünürseniz işkence halini alır ve hiçbir zevk alamazsınız.ben de bu şekilde düşünüyorum ara ara ama iş işte kalıyor kalan zamanlarda gezdikçe aklınıza bile gelmiyor bu durum

Bookmarks