18 mayıstaki vize görüşmesinden size bir örnek veriyim de korkmamızın ne kadar yersiz olduğunu anlayın, ben kendi sıramı beklerken esmer kadının olduğu yerde bekliyordum ve hem keli hem de esmeri dinliyordum. Almayan tek bir kişi bile görmedim. En ilginci ise esmer kadına gelen bir kızdı. Kadın ne iş yapmaya gidiyorsun diyince kız cankurtaran dedi ama belgelerinde öyle görünmüyormuş sonra kız ağlamaya başladı ve ingilizcesi yok gibiydi tek kelime konuşamadı. Kadın türkçe konuşmaya başladı ve bir git hallet sonra gel sakin ol falan dedi gayet yardımsever bir şekilde. Sonra kız yine geldi ama hala konuşamıyordu yine gözleri dolmaya başladı. Kadın buraya nasıl geldin dedi sanırım ingilizce konuabiliyor mu diye sordu bunu ve kız buna da cevap veremedi ama bu kız bile vizeyi aldı. Zaten bunu görünce çok rahatladım bu kadına denk geldim ve sorduğu tek şey ne iş yapıcaksın oldu.