Amerikan konsolosluğuna göre 2007 yılında WAT programına katılım da İrlanda 6. sırada (Türkiye 8den 7. sıraya yükseldi) Ama nedense ben bir tane bile irlandalı görmedim.Belki onlara daha kalifiye işler düşüodur.Ne de olsa ingilizce gibi bir problemleri yok.Bir de Türkler ve Balkanlardan gelen arkadaşlarla diğer Hispanicler 'ben WATcıyım' diye sırıtıo 100m ötedenBen grand canyonda çalışan hollandalılarla da tanışmıştım ama bizim nedense bu ezik görüntümüzden çok uzaklardı.Adamlar masraf çıkarma derdinde olmadıklarından belki,hayatlarını daha iyi yaşıolar.Günlük hesaplar yapıp maximum eylence peşindeler.Bunların tersine biz işyerinde 5 dakika daha fazla kalalım da overtime'dan kazanalım diye canımız cıkıodu.2006 yazında diğer Turk arkadaşlar haftada 80 saati geçip overtime rekorları kırarken ben yaptığım işten memnun olmayıp anca 40 saati tamamlayıp ortamdan uzaklaşma derdinde olduğumdan Türklerin dalga konusu bile olmuştum.Tamam,onlar benden kat kat fazla kazandı ama ben gayet eylendim ve hayatımdan memnundum.Bir keresinde sabah 03:30am'de işe gitmiştik Bulgar arkadaşlarla.Saat 11:30 pm civarında hala işyerindeydik ve ben artık çıkacaktım.O sırada çatlak bulgarlar,'ne yapıyorsun,yavaş yavaş yap ta geç çıkalım ya' dediklerinde tepem atmıştı.Eve gidicem, 3 saat belki uyucam yine aynı düzen,walla çekemem ben ya dedim.Yeter yani.Saatlerdir yağlı bulaşıkları yıkıyorum işim olmadığı halde,bir de çok zevkliymiş gibi uzattıkça uzatıcam.Ellerim soyulmuş mahfolmuş suda kalmaktam.Bunu hangi Alman,İngiliz yapar?Hangi Fransız bu ameleliye katlanır? Bak gene döndüm o günlere..