arkaraşlar memnun olup olmama duygusu sadece amerika için gecerlı degıl o yuzden bu saatten sonra memnun olmayan 1 mılyon kısı bulsanızda boş..herşeyi göze alıp gidiyorum ben oraya..yemişim şirketi..kendine faydası olmayan konkenci kılıklı kadınlar (!) bana nasıl yardım edecek..oraya gıttıgım ılk gun benı kovabılır işverenım..evsiz de kalabılırım..ama bu risk her zaman var..bunlarla karsılasanları sadece şanssız sayabiliriz...keşke herşey istediğimiz gibi yürüse amerikada da ama olmuyo malesef bişeyler ters gidiyo..oraya gidip başka bir kültürün içerisinde hayat mucadelesını verip geriye dönebilmek herkesın yapabılecegı birşey deıl..ben çok kişi tanıdım çalışmaktan korktugu ıcın katılmayan wat'a wat a...fırsat denebılırse bu fırsat ogrencıyken cok daha kolay...umarım benim gibi bus ene gidecekler için hersey güzel olur