Hacim senin yazdiklarini okuyunca orda cektiklerim yasadikalrim aklima tekrar geldi...burda henuz parami alamadim ama rahat evimdeyim.dun dayioglunun dugunu vardi eski akrabalari gordum polatliyi cocuklugum gectigi yerleri gordum cok hos oldum...dusunsene amerikada bu duygular belki 10 sene 20 sene hic yok...
amerikada en ufak bir durumda kapi onundesin.benim basima gelen de ayni iste.adam bir isten atti ve iki gun sonra sokaktayim.sen boyle yazinca anladim benim ki bir kere olabilecek bir talihsizlik degil...






Alıntı

Bookmarks