2008 yazı wat için 3 arkadaş en iyi firmalardan birine başvurduk .
sanki işler bitiyomuş gibi ve sanki mc donalds dan başka iş yokmuş gibi utah da
mc donalds ı kabul ettik job fairde .iki arkadaşım (biri erkek arkadaşım)benden 2
hafta önce utah a gittiler benim okulum geç kapanıyordu o sene.gittikleri gibi
sorunlar başladı yurt problem oldu benim ayrı yerde kalmamı söylemişler onlarda
başlamış ev aramaya o sıra bir otobüs şoförüyle karşılaşıyorlar adam
venezuellalı 10 senedir utahdaymış adı david.david bizimkileri alıyor ev
bulmaları için kapı kapı arabasıyla dolaştırıyor ama imkansız evler süper ucuz
ama eşyalı pek yok bide orası mormon şehri çok tutucular kız erkek karışık asla
kalamaz .herneyse onlar bir otele yerleşiyor acayip pahalı bir yer bense final
sınavlarımın arasında bizim firmaya koşturup durdum ama o güler yüzlü
danışmanlar beni öyle bir oyaladılarki inanın tiyatrocular bile öyle rol
yapamazlar.hiç bir şey hallolmadan 2 hafta sonra ben gittim ama nasıl gittim bir
ben bilirim.benim elimde da havayollarına ait bilet vardı berlin aktarmalı.sabah
ailem hava alanına bıraktı gümrüksüz bölgeye girdim 206. gate geldim
pasaportuma baktılar ve uçuş yapamazsınız dediler.meğersem transit vize
almam gerekiomuş.orda 2 saat bekleme yapsam bile bu gerekliymiş ve orda
benim gibi 8 kişi aynı durumdan madur halde bekliodu.içinde 4 ü wat çıydı.bizi
ordan bir güzel sınır dışı yaptılar.elimde öküz gibi 2 bavul 3 saat ortalıkta
koşturdum birde öyleki millet bu kız nasıl o bavulları taşıo die bakıodu da
hava yollarına geldim durumu anlattım bileti aldığım yeride şikayet ettim.sonuç
saat 12 thy direk new york uçuşunda kendime yer buldum
sadece 4 kişilik yer
vardı ve o kızgınlık o bavullarla o hırsla koşturarak gidip 2 .sırada biletimi aldım
ama geriye kalanlar naaptı bilmiorum.ben şanslılardandım yada şansını kendi
yaratanlardan. okadar strese deydi harika bir uçuş yaptım ama berlinden
transit vize istenio haberiniz olsun firmalara güvenmeyin uçuş araştırmanızı
bizzat yapın.utah a geldiğimde
konaklama olayı başlı başına karşımdaydı david bende kalın dedi evini
gördüğümde tüm fikrim değişti yer bulamamamız bizim için en iyisiydi
3katlı bir villa en alt kat full bizim yemekleri o yapıo biz topluoruz gerçekten bu
başlı başına bir şanstı ve konaklama için neredeyse hiç para vermedik.o çok ii
bir adamdı bizimkiler için playstation 3 aldı ki kendi hiç oynamayı sevmez ve
bilmezdi artık siz düşünün.ve bunun karşılığını hiç beklemedi.ev arkadaşı vardı
bide juan dünya tatlısı bir ispanyol bunların hepsi büyük bir şanstı.bizim
firmamız bile bizimle ilgilenmedi ki $1300 doları cebe indirmesini bildiler düşünün
bu adam hiç beklenti içinde bile olmadı.iş yerimiz berbattı ama erkek arkadaşım
la beni sevgili olduğumuzu bi şekilde öğrenmişler ki ben öğrenmemeleri için çok
dikkat ettim nerdeyse ayrı dükkanlarda çalışıyoduk kendimiz zar zor aynı
dükkana aldırdık ama ayrı uçlarda çalıştık bütün yaz.neyse çalışma faslından
bahsetmek bile istemiorum aklıma geldikçe nefretim kabarıo.travel kısmı
müthişti.gerçi damid den juan da ayrılmak zor oldu davidin köpeği arkamızdan
ağladı çok alışmıştık birbirimize .umarım seneye görüşücez.
erkek arkadaşımla birlikte amtrak(USA demir yolu)dan sınırsız 15 günlük
bilet aldık travel kısmı önceden planlandı san francisco loas angeles san diego
chicago boston new york şeklinde olacaktı ki fazlası oldu.san franciscoya gece
saatlerinde vardık.tren şehir dışına kadar getirio otobüsler var sürekli tren bileti
olana ücretsiz onlarla downtowna ulaşıosunuz.gece 10 da geldiğimizde
inanılmaz bir soğuk vardı ve günlerden pazardı:Sheryer kapalı kalacak yer yok
düşündük taşındık hava alanına gittik uzakdoğu uçuşu hattına girdik kendimize
güzel bir yer bulduk bu arda bavulları tanesi $3 dan amtrak emanete bıraktık
öküz gibi 2 şerden 4 bavul vardı onlarla dolaşamazdık.havaalanından bir güzel
uyuduk diyemiycem gözümü açtığımda polisler vardı.yan bankta oturan adamı
yaka paça yere yatırdılar adam hırsızmış bir tomar para vardı üstünde daha ilk
gün ödümüz bokumuza karıştı ama bilioduk herşey bizim tarafımızdaydı ve
herşey süper olucaktı.önceden aldığımız bir atlas vardı amerikanın sokak sokak
haritasıydı her gün geziceğimiz tarafı koparr yanımıza alırdık tek sorun hava çok
soğuktu kemiklerimin donmasına rağmen inanırmısınız bir kere ne hapşırdım ne
tıksırdım direnç maksimumdaydı
3 gün orada gezdik evimiz havaalanıydı 3 .
günün sonunda görülmedik yer bırakmadan los angelas trenine bindik detay
daha yazarsam bir kaç gün yazmam gerekebilir
görülecek yerleri ayrıca başka
zaman yazarım ama biliorum ki ah şurasıda varmış demedim her yeri gezdim bu
uğurda 3 kilo verdim ki bu güzel bişi
holywood a gittiğimizi bilmek heycan
veriodu hayalini kurduğum bir yerdi ama inanın san francisco gibi asla olmadı
holywood da amtrak istasyonunda kaldık bizim sırtımız yatak yüzü görmedi
ama size şunu söyliyim amtrak okadar harika trnlere sahiptiki anlatamam evime
gelmiş gibi hissediodum örneğin san diegoya gece gittik böylece gece konakla
masını ortadan kaldırdık trende uyuduk sürekli böle denk getirdik biletlerimiz
sınırsızdı anında bilet alabiliyorduk ama biz hepsini önceden ayıttırmıştık ne olur
ne olmaz diye.holywood da en güzel anım bir bara girdik kareoke bar ve
harikaydı inanın bukadar gülmemiştim hayatımda kapıda brezilyalı fenerbahçe
takım kadrosunu sayabilen güvenlikçi bizi sevip ıd bile istemedi
san diego da
benim sevgilim ben hiç ayı görmedim diip
beni zoo ya sokunca günlüğü$40
dolardan iflas ettik daha son çeklerimiz gelmemişti ve biz az parayla yola
çıkmıştık chicagoya yola çıkma vakti gelmişti orda paramızı alacaktık 7 gündür
yoldaydık ve orda bir otelde kalacaktık.chicagoya geldik ve günlerden gene
pazardıııııı:S(pazarlardan nefret ediorum)chicagoya tam 42 saatte los angelas
tan geldik ve koyulduk otel aramaya ama bir müddet sonra aradığımız otelin
orda olmadığını yaklaşık 4 saat uzakta olduğunu öğrenince ben artık sukoy
verip yolun ortasında 1 saat fln ağladım.nese 1 saat aramışlığımız ve o eşşek
yüklü bavullarımızla istasyona geri döndük.madem yok ten garında kalalım
derken saat 12 de oranında kapandığını öğrenince hepten sokakta
kaldık.elimizde 40 euro vardı ama pazar ve hiç bi yerde dolar yapamadık
kimsecikler yoktu sokakta terkedilmiş bir şehirdi chicago o gece ve bir tayvanlı
ordan geçerken ona nerde change yapabileceğimizi sorduk oda heryerin kapalı
olduğunu kendisinin değiştirebileceğini söyledi ve bize $70 verdi.okadar zor
durumumda okdar desadüf olduki bu inancım arttı o gün
o gece 2 kızı takip
edip bir yurt bulduk paramız olmadığından sadece nete giricez ailemizden para
beklioruz dedik üst katına çıkın dediler bi çıktık sıcacık ortam koltuklarda var o
geceyide orda geçirdik sabah görünmeden tüydük 6 sıraları sokakta kimsecikler
yok bizde bi tür homeless lar ama biz laptoplu parasızlar takımıydık.ertesi gün o
ölü şehir yerini capcanlı harika bir yere bıraktı gene aynı yöntem gezilecek her
yeri gezdik gece haritayı çözmüştük o sokaklarda boş boş gezerken sabah 6
gibi amtrak açıldık gittik banklara yattık ardan 15 dakka sonra bir polis dürtüo
şimdi yandık derken pasaport bilet fln sordu dikkatli olun burda yamayın fln dedi
gitti ama uykudan öle uyanmak varya ben bişi yapmadım diesim geldi
chicagoda son günümüz new yorka trenimiz geceydi son paramızla peynir
ekmek alıp çıktık yola.yemek önemli değildi acıkmıyoduk bile önemli olan
müzelere girmekti paralar hep onlara gitti
new yorka gidene kadar trenimizde
yani evimizde
bir güzel uyuduk bostana da gitti ama new yorka gene gece
vardık penn station a vardık amacımız orda uyumak yine ztn geç gittik otele
gerek yok dedik o gece biletimizde yoktu gişeler kapanmış gidişe bilet yoktu
ama erkek arkadaşım gene bir yolunu buldu resmen adamlardan torpil istedi
adam öğrencisi turist olduğumuzu duyunca kıramadı bekleme salonuna aldı.orda
kaldık ertesi gün cebimizde yeni gelen son çeklerimiz üstümüzde yeni
kıyafetlerimiz rahatlamış bir şekilde güne başladık otele yerleştik
sonunda.3
gün full alışveriş ve gezmeli harika gün geçirdik biz bir çiftten çok çok iyi bir
arkadaşız o yüzden anlaşmamız böyle güzel gezmemize yarıyor her yeri gördüm
harika bir deneyimdi belki erkek arkadaşım olmasa böyle bir şeye kalkışamazdım
ama bende üstüme düşeni yaptım hayatımda en son yaptığım mızmızlanmak her
türlü zor duruma hazırlıklı olmak lazım ama en öenmlisi hayattan zevk almak
lazım en kötü koşulda bile ben geçen sen çok güzel gezdim kısmet 2010 a 4
arkadaş gidioruz seneye ve gene rota amtrak
gideceklere şimdiden ii şanslar
şansa ihtiyacınız çok olucak
(uzun yazdım yanlışlarım vardır kusura bakmayın ama bu hikaye olanın sadece birazı.eksik var fazla yok)
Amtrak ve inanılmaaz bir wat macerası
Alıntı
stradivarius Nickli Üyeden Alıntı
Bookmarks