aldım vizeyi

teşekkür ederimm unutmadığın için

aslında bana göre kötü bi görüşme oldu...zaten uğursuzluklar sabah başladı! 5.30 gibi evden çıktım, ama ben çıkar çıkmaz inanılmaz yağmur başladı,aldırmadım biraz yürüdüm ama olmadı dondum,ıslandım, eve dönüp,üzerimi değiştirdim! yarım saat öyle gitti! neyse midemde gerilmeler başladı zaten böylece...geç kalıcam korkusuyla metrobüs,taksi derken 7 de binanın önündeydim! inanılmaz suratsız bi görevli denk geldi bana! erkek görevliye gelmeyi çok istemiştim hatta dua etmiştim ama olmadı! sıfır moralle başladım kadını görünce ve sıfır moralle bitirdim diyebilirim görüşmeyi! ups kartını uzatana kadar "vizeyi vermicek" dedim içimden hatta, kadın o kadar buz düşünün! mikrofonu yok,sesi gelmiyo yapıştım cama,duyamıyorum! herşeye cevap verdim ama hepsinde bana boşboş ve dikdik baktı sanki yanlış konuşuyomuşum ya da söylediğim eyaleti ilk kez duyuyomuş gibi! ne notum ne bölümüm ne de ingilizcem red alıcak bi öğrencinin şartları gibi. o yüzden aslında korkmadan gittim hiç, ta ki binaya girene kadar... etraftaki heyecanlı ve ing. bilmeyen insanları gördükçe ve onların paniğini, insan ister istemz bi gerilmeye başlıyor! vizeyi alsam da pek mutlu çıkamadım içerden, kendime bu kadar heyecanlandığım için çok kızdım,kadın resmen negatif enerjisiyle beni bitirdi, ing.yi unuttum diyebilirim...
ama lütfen kimse endişelenmesin, herkes bunu yaşıcak diye bişi yok...
o benim şansımdı, ve dilerim kimse o durumda kalmaz görüşmesinde...
Bookmarks